دبی دیره کجاست؟

تاریخچه دبی:

شهر دبی از سال 1799 شناخته شده است. دبی ، در آن زمان ناتوان ، پیمان صلح عمومی با حمایت انگلیس (1820) را مشخص کرد ، اما تا سال 1833 این منطقه به وضوح دارای محل ابوظبی بود. در آن سال ، اجتماع ماهیگیران مروارید از طایفه بنی یوس و ابوالفلسائو ابوظبی را در یک رقابت نامشخص گرفتار کرد. از آن زمان به بعد ، با توجه به هنجارهای مجاور ، دبی به یک کشور پیشگام تبدیل شده است ، که غالباً در نزد حکام قبلی خود واقع شده است. افرادی سعی در کنترل آن داشتند ، با این وجود حاکمان آن به هم پیوستند و با بازی در برابر شیخ نشین های مجاور آزادی خود را حفظ کردند. امارات متحده عربی ، در کنار دیگر دولت های مهم ، آتش بس دریایی با انگلیس را رقم زد. انگلیس سرانجام در سال 1971 خلیج فارس را ترک کرد.

تجارت دبی:

مدتی است که شیوخ دبی مبادلات خود را افزایش می دهند. دبی از ابتدای قرن بیستم بندرگاه مهمی بود. تاجران ناشناخته زیادی (عموماً هندی ها) در آنجا مستقر شدند. تا دهه 1930 ، به کشور خود مروارید ارسال می کردند. از اواخر این مدت ، دبی بندر اصلی محلی را برای آوردن اقلام غربی ، از جمله شهر دوقلو و محل تجاری آن دیرا ، در سمت مخالف رودخانه بدست آورده است. اکثر بانک ها و آژانس های بیمه امارات در آنجا مستقر هستند. پس از تخریب روپیه خلیج فارس (1966) ، دبی به قطر پیوست تا پول دیگری به نام ریال بدست آورد. در سال 1973 ، دبی در تأیید پول عمومی ، درهم ، به سایر مناطق شهری امارات متحده عربی پیوست. امارت تجارت طلا را ساده کرده است و یک شمش طلا سریعاً به هند منتقل می شود ، جایی که واردات طلا محدود است.

طلای دبی

روغن دبی:

در سال 1966 ، میدان نفتی دریاچه فتح در خلیج فارس ، در حدود 75 مایلی (120 کیلومتری) دبی ، در آبهایی یافت شد که این ایالت امتیازات نفت را مجاز دانسته بود. تا دهه 1970 ، سه تانک زیردریایی 20 طبقه ، هر کدام با 500000 بشکه ، در بستر دریا پبدا شدند. شیشه ها مانند شیشه های معکوس قالب ریزی شده اند و به طور معمول توسط مردم"سه هرم دبی" نامیده می شوند. پس اندازهای نفتی ارزیابی شده از دبی چیزی از یک بیستم همسایگی ابوظبی نیست ، با این وجود درآمد نفتی همراه با فراوانی تجارت ، دبی را به یک کشور مرفه تبدیل کرده است. کارخانه های مدرن مختلفی ، از جمله ذوب آلومینیوم و بنزین های گازی ، قسمت آخر دهه 1970 را تشکیل می دهند. از آخرین قسمت دهه 1980 ، تولید آلومینیوم طی چند مرحله در کارخانه ذوب به طرز باورنکردنی گسترش یافته است.

بنادر ، هواپیماها ومترو

دبی حول دامنه وسیعی از برنامه های پیشرفت و توسعه با هدف پیشرفت صنعت مسافرت ، حمل و نقل و صنعت متمرکز شده است. بندر راشد (بندر آبی عمیق به نام امیر) در سال 1972 در آنجا افتتاح شد و اسکله در سال 1979 به پایان رسید. با هدف نهایی حمایت از سرمایه گذاری مدرن ، بندر و مرکز صنعتی جبل علی (جبل علی) به عنوان یک جامعه آزاد شناخته شد. در اواسط دهه 1980 ، این حرکت به طور کلی مثمر ثمر بود ، و چند سازمان جهانی با افتتاح دفتر در آنجا واکنش قاطع نشان دادند. پروژه بررسی بندر رشید و جبل العالی در اواسط دهه 1990 توسط اداره بنادر دبی پذیرفته شد. امارات متحده عربی توسط فرودگاه بین المللی دبی کار می کند و هواپیمایی عمومی امارات متحده عربی حامل کشتی جنگی در دهه 1980 توسط دولت دبی راه اندازی شد. در سپتامبر 2009 ، بخش اصلی خط سریع مترو بدون راننده بدون سابقه برای منطقه خلیج دبی اعزام شد.

فرودگاه دبی

در اواسط قرن بیست و یکم ، طیف وسیعی از پروژه های حمل و نقل و توسعه در حال انجام بود ، از جمله چارچوب های ریلی سبک و شهری ، بناهای ورزشی ، اقامتگاه های مجلل و بهسازی جزیره. اگرچه در اثر اعتصابات زیادی از کارگران خارج از کشور قطع شد ، اما توسعه ("برج دبی") ، همانطور که در آن زمان شناخته شده بود ، ادامه یافت. هرچند داخل سازه کاملاً کامل نبود ، اما برج خلیفه با قدرت در ژانویه 2010 افتتاح شد ، در واقع بلندترین سازه روی کره زمین و بلندترین طرح مستقل بود. قرار دادن منابع در اوج و فعالیتهای عجیب و غریب دیگر پیشرفتهای چشمگیری را به دنبال داشته است ، اما با اوج گرفتن اوج اضطراری پولی در جهان ، اقتصاد امارات متحده عربی با یک تهدید بزرگ مبارزه کرده است و اقدامات مهم زمینی که به خریداران احتمالی نیاز دارد. شد. وابستگی جدید به همسایه ابوظبی - که از اواخر 10 میلیارد دلار کمک مالی به همسایه غمگین خود ارائه داد - تا حدودی انتخاب غیرمنتظره تغییر نام برج دبی را برای ادای احترام به امیر ابوظبی ، ظروف شیخ خلیفه زید اول نهیان نشان می دهد .